βρύτεα

βρύτεα or [full] βρύτια (so prob. in Cerc.4.34 [ῡ]), τά,

A = στέμφυλα, refuse of olives or grapes after pressing, Ath.2.56d, Hdn.Gr.2.484 (also expld. as εἶδος σκορόδου, Hsch.): metaph.,

τὰ δ' ἔσχατα β. Μυσῶν Cerc.

l.c.;

τὸ τῶν βρυτέων πόμα Aret.SA1.9

, SD2.9.